Είναι η ζωή για μας γεμάτη μπόρες,
δίχως μια χαρά περνάνε τόσες ώρες.
Πάντα μόνοι στις μεγάλες ανηφόρες,
ποτέ δεν βρήκαμε γαλάζιο ουρανό.
Ανάγκη της καρδιάς μου
δροσιά μου πρωινή,
μακρύ είναι τούτο το ταξίδι
μα θα το βγάλουμ’ ως το τέρμα του μαζί.
Είναι η ζωή για μας μεγάλο ψέμα,
πέφτει η καταχνιά στο φωτεινό σου βλέμμα.
Μα στις φλέβες μας κυλά το ίδιο αίμα,
μαζί θα βρούμε μια καλύτερη ζωή.
Ανάγκη της καρδιάς μου
δροσιά μου πρωινή,
μακρύ είναι τούτο το ταξίδι
μα θα το βγάλουμ’ ως το τέρμα του μαζί.
Dieser text wurde 295 mal gelesen.