Bu son gündüz
Bu son serin gece
Boğuk, ölümsüz
Baktıkça kendime
Bu söz kalsın
Bu son ses içimde
Soğuk, ömürsüz
Vardıkça kendime
Üzülmesin onlar hiç
Kalan giden benim
Zamansız en çabuk
Yanan sönen ateş benim
Bugün sonsuz
Bu ilk düşen hece
Kırık, yarınsız
Tek perde kendime
Bu son gündüz
Bu son serin gece
Boğuk, ölümsüz
Baktıkça kendime
Üzülmesin onlar hiç
Kalan giden benim
Zamansız en çabuk
Yanan sönen ateş benim