Άσε με, άσε με
στα δεσμά της μοίρας μια να δώσω,
κόσμε λίγο άσε με
το παράστημα μου να σηκώσω.
Είναι η ζωή μας μια ανάσα, μια στιγμή,
σαν καπνός περνούν τα χρόνια,
ψάχνουν οι καρδιές μας για να βρουν την αφορμή
να πετούν σαν χελιδόνια.
Άσε με, άσε με
θέλω τώρα ελεύθερη να νιώσω,
κόσμε λίγο άσε με
το παράστημα μου να σηκώσω.
Άσε με, άσε με
απ’ τη μοναξιά μου να γλυτώσω,
κόσμε λίγο άσε με
το παράστημα μου να σηκώσω.
Οι αγάπες φεύγουνε κυλάνε σαν βροχές
μας αφήνουν στην ορφάνια,
ψάχνουνε διέξοδο να βρούνε οι ψυχές
και να φτάσουν στα ουράνια.
Άσε με, άσε με
θέλω τώρα ελεύθερη να νιώσω,
κόσμε λίγο άσε με
το παράστημα μου να σηκώσω.
Άσε με, άσε με
στα δεσμά της μοίρας μια να δώσω,
κόσμε λίγο άσε με
το παράστημα μου να σηκώσω.