Κίτρινα Ποδήλατα - Χρόνος Songtexte

Ο χρόνος μικρό παιδί που τρέχει
προσπερνά τα όνειρά μου
λιγοστεύει τα όριά μου

Ο χρόνος σαν ποτάμι που κυλάει
την ψυχή μου ταξιδεύει
μα ποτέ, ποτέ δε μου μιλάει

Ο χρόνος αλήτης μες στην πόλη
στου κορμιού την αγωνία
ασελγεί με νοσταλγία

Ο χρόνος που πια δε θυμάται
αν χαίρεται μαζί μου
η λυπάται

Ο χρόνος αυτός θα μου δείξει
πως είναι όταν κλείνουν οι πληγές
σαν γράμμα στην πόρτα θα ρίξει
ελπίδες φτηνές, δανεικές
Δυο λέξεις.. Κι αυτές βιαστικές..

Ο χρόνος μπαλκόνι που πετάει
ο ουρανός δε το χωράει
κι ο αέρας το φυσάει

Εκεί το γέλιο δε χορταίνεις
σαν έρχεσαι κοντά μου
και πάλι ξεμακραίνεις

Ο χρόνος ηλιαχτίδα που περνάει
χαραμάδες τα όνειρά σου
για να βρει τη μυρωδιά σου

Ο χρόνος που πια δε φοβάμαι
μόνο χαίρομαι μαζί του ή λυπάμαι...

Ο χρόνος αυτός θα μου δείξει
πως είναι όταν κλείνουν οι πληγές
σα γράμμα στην πόρτα θα ρίξει
ελπίδες φτηνές, δανεικές
Δυο λέξεις.. Κι αυτές βιαστικές..
Dieser text wurde 335 mal gelesen.