İnsanlara gerçek olmadıklarını anlat.
Yaşamak basit, yazabiliyosam adını bir kaç damla kanla !
Kalma karanlığın ardında, yastığımı salla
fakat kaç yıllıksın hayat ? Yenmiyosun baldan.
Bu sözler yaşadıklarım, yani sana anlattığım.
Doğrudur o yarin geceleri, beni ağlattığı.
Aldattığında gerçek ! Kötülüğe pençe !
Ne tarafa dönsem yanlış, doğru yolu sen seç !
Ve evet denge bozulur, mazi toz olur.
Takvim yapraklarını, güneşten önce okurdum.
Ölüm konu, suç benim ya da onun ama
ne fark eder ki bu, sen zaten hiç yoktun !
Yol yordam bilmez bu dil, kirli laflar.
Bir ton acı dert eklendi, doldu kaftan.
Sıcak bir tebessüm... aradı gözlerim.
Senin kadar sıcak bakmadı, kimsenin gözleri.
Şimdi hayalsiz, olmaz ki !
Ardında gözyaşım kalmaz hiç.
Ama bilki, aşk bir tuzak !
Hayat dediğin gidiyor, sudan buza.
son nefesim de ve dumanı cigerde tut
mazi dumanlanırken mutluluk bir bulut
olur ve taşımaz seni kalmaz kalpte umut
şu satırlar yalan dünyamdan ayrılık turum
Bir hayal peşinde harcan, ağla aylarca !
Bir gerçek bul ve kovala, o kaçtıkça.
Çırpın battıkça, gözlerini kaçır baktıkça
ve gözler kararır, şakaktan kan aktıkça !
Biraz sersemim, yeşilden düşünürüm.
Bakmayın sokakta, yalıncı gülüşürüm !
O görkemli gidişin, olmadı dönüşü !
Hayat denen gerçekle geldi, fermansız ölüşüm.