Bazen kalbim sıkışıyor
Başka kalplerin arasında
İçimde tanımadık bir ateş
Kimse bir avuç su dökmüyor
Sahipsiz bir gölgeyim
Kirlenmiş bir denizim
Sokakları emziren tüm çocuklar
Ben sizin annenizim
Kimse kimseye içtenlikle
Nasılsın diye sormuyor
Kimse kimsenin ellerine
Sevgiyle uzanmıyor
Gidesim var gidilmemiş yerlere
Yakasım var kimliğimi
Sormadan sorgulamadan
Benimle gel al kendini
İncinmiş bir kelime
Okunmamış bir şiirim
Karanlık sızmış gözlerime
Bir mum gibi titrerim
Sıkıldım bütün yalanlardan
Ve hatta doğrulardan
Sımsıkı tut kollarımdan
Benimle gel al kendini