Un barrio obreiro o seu fogar
Seu berce, a súa prisión
Matar as horas e folgar
Toda a súa aspiración
Xan soio tiña tempo
Pra perder o tempo
E non pra obedecer
Facendo amigos entre muros
De cemento
Pensando que facer
Farto de ser coma os demais
Seguindo a sinazón
Buscando un xeito de cambiar
Unha motivazón
Aquela noite
Xan quixo saír de marcha
E non tiña onde ir
Nun vello baixo
Temas de punk-rock soaban
A súa raiba estaba alí
Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir
Abrindo as portas do local
Sen medo
Saíu da súa prisión
Da rúa
Uniuse á banda e a tocar
Oi music!
Rachou coa frustrazón
Coa rutina
Agora xan dispara balas
Coa guitarra
Disposto a resistir
Agora xan descarga
Adrenalina e raiba
Dispara contra ti
Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir
Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir
Mala ostia e rebeldía
Sons que chaman por ti
Non os deixes fuxir
Dieser text wurde 169 mal gelesen.