Στης ψυχής μου το παγκάκι
κάθισες σαν μαγκάκι
Και μου γύρεψες φωτιά
Να σου δώσω απ’ την καρδιά
Κι εγώ σου `δωσα αγάπη
Μια γωνιά να ζεσταθείς
Κι ας περίμενα από σένα
Πως μια μέρα θα χαθείς
Πόσο σε ζηλεύω πόσο
Που δεν έμαθες να μένεις
Από δάκρυ κι από πόνο
Εσύ δεν καταλαβαίνεις
Της καρδιάς μου το πορτάκι
Άνοιξες σαν αλητάκι
Και μου ζήτησες να πιεις
Απ’ το νεράκι της ψυχής
Κι εγώ σου `δωσα αγάπη
Το φιλί μου να το πιεις
Κι ασ περίμενα από σένα
Πως μια μέρα θα χαθείς
Dieser text wurde 354 mal gelesen.