Των ματιών σου το γαλάζιο χάδι
των φιλιών σου το καυτό σημάδι ποθώ
Τις στιγμές αυτές της μοναξιάς μου
με τους άδειος χτύπους της καρδιάς μου μετρώ
Μου λείπεις όπως ο ήλιος το Χειμώνα
το γέλιο σου ακόμα ηχεί γλυκά
και `γω στο μάτι του κυκλώνα
με τη θολή σου εικόνα μιλώ ξανά
ποτέ δεν είναι αργά
Της ζωής μου τις παλιές σελίδες
ξεφυλλίζω και κρυφές ελπίδες φορώ
Σαν ρυθμός στα βήματα του πόνου
στο πεντάγραμμο του ηχοχρόνου χωρώ
Μου λείπεις όπως ο ήλιος το Χειμώνα
το γέλιο σου ακόμα ηχεί γλυκά
και `γω στο μάτι του κυκλώνα
με τη θολή σου εικόνα μιλώ ξανά
ποτέ δεν είναι αργά
Μου λείπεις όπως ο ήλιος το Χειμώνα
το γέλιο σου ακόμα ηχεί γλυκά
και `γω στο μάτι του κυκλώνα
με τη θολή σου εικόνα μιλώ ξανά
ποτέ δεν είναι αργά
Ποτέ δεν είναι αργά
Dieser text wurde 1039 mal gelesen.