Μου λείπει η αγκαλιά του όταν ξημερώνει
και μακριά του η μέρα όλο μεγαλώνει
Μου λείπει, μου λείπει,
Μου λείπει, και είμαι μόνη
μου λείπει, μου λείπει,
Κι η λύπη με μαχαιρώνει
μέσα στην καρδιά μου
Μου λείπει η αγκαλιά του όταν ξημερώνει
Χωρίς τα δυο του χέρια η πόλη ερημώνει
Και όταν βραδιάζει ο πόνος δυναμώνει
Σαν ταξίδι η νύχτα που δεν τελειώνει
Μου λείπει, μου λείπει,
Μου λείπει, και είμαι μόνη
Μου λείπει, μου λείπει,
Κι η λύπη με μαχαιρώνει
Μου λείπει, μου λείπει,
Μου λείπει, και είμαι μόνη
Μου λείπει, μου λείπει,
Κι η χτύποι της καρδιάς μου
λένε το όνομα του
Με τύλιξαν σαν κύμα,
τα δάκρυα κι οι καημοί
Απ’ τα φίλια που πήρα,
Απ’ τα φίλια που πήρα
Σαν μια ψιλή βροχούλα,
έμοιαζαν στην αρχή
μα έγιναν πλημμύρα,
μα έγιναν πλημμύρα
Στου κόσμο τη μέση,
Αφού τίποτ’ άλλο δε μένει
Ζητάω μια θέση,
Να μείνει η καρδιά μου δεμένη
Σαν βάρκα σπασμένη
Μου λείπει, μου λείπει,
Μου λείπει, και είμαι μόνη
Μου λείπει, μου λείπει,
Κι η λύπη με μαχαιρώνει
Μου λείπει, μου λείπει,
Μου λείπει, και είμαι μόνη
Μου λείπει, μου λείπει,
Κι η χτύποι της καρδιάς μου
λένε το όνομα του
Μου λείπει η αγκαλιά του όταν ξημερώνει
και μακριά του η μέρα όλο μεγαλώνει