Εγώ είμαι εδώ σε ένα λάθος που μισώ
δεν πρέπει κι όμως σ’ αγαπώ μα είμαι εδώ
για σένα για ότι χρειαστείς
κι αν έφυγες δε θα χαθείς δε θα χαθώ
αφού ότι ζήσαμε μαζί δρόμος χωρίς επιστροφή
Μα εγώ είμαι εδώ εκεί που μ’ οδηγεί η καρδιά
παράμερα και σκοτεινά σ’ένα κενό
το ξέρω γίνανε πολλά μα η αγάπη προσπερνά και το ξεχνώ
αφού ότι ζήσαμε μαζί δρόμος χωρίς επιστροφή
και είμαι εδώ
Πόσο μου λείπεις κι αυτό το τείχος της σιωπής δεν πέφτει πια
το πρόσωπό μου δε το γνωρίζω έχει αλλάξει τραγικά
πόσο μου λείπεις σώσε ένα σώμα που δε νιώθει τίποτα
κι η μοναξιά μου έρχεται και με πολεμά αλύπητα
Κι είναι τα βράδια νεκρά και άδεια
πόσο μου λείπεις και πονάω και δακρύζω και ξεσπάω
μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ
ακόμα εδώ
Εγώ είμαι εδώ μα τη δική σου μυρωδιά
να νιώθω πάνω μου ξανά σ’ότι φορώ
σαν να μην έφυγες ποτέ φτιάχνω ακόμα ένα καφέ
και ξενυχτώ μετρώ τα λάθη τα σωστά
όρκους και λόγια σου πολλά
Πόσο μου λείπεις κι αυτό το τείχος της σιωπής δεν πέφτει πια
το πρόσωπό μου δε το γνωρίζω έχει αλλάξει τραγικά
πόσο μου λείπεις σώσε ένα σώμα που δε νιώθει τίποτα
κι η μοναξιά μου έρχεται και με πολεμά αλύπητα
Κι είναι τα βράδια νεκρά και άδεια
πόσο μου λείπεις και πονάω και δακρύζω και ξεσπάω
μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ μα είμαι εδώ, ακόμα εδώ
ακόμα εδώ