Goizeko deiadar, portu usai
berrekari duzu nere sendira.
Nere bizia ikara kondenatu
duzu... Hala ere, goizeko,
bizitzeko behar zaitut.
Kai irteera astuna da, beti bezela,
eta itxas zabaleko lana itxasontzia
inguratzen duen irudiaren
haunditasun eta bakartadeagatik
zuzendurik dago; gainera
datorkigu. eta zeru eta itxasoko
haserre biziz zeharkatzen
gaituena...
Gaur ere baretu zaigu
bere indarrean eta izuliaz goaz
etxera, baina... eta bihar?