Έρημοι δρόμοι και σβησμένες μηχανές
σαν τους αγώνες, που ξεθώριασαν στους τοίχους
σ’ ένα γραφείο με σφραγίδες κι mns
της ύπαρξής μου αφουγκράζομαι τους ήχους
Και σου μιλώ και σου μιλώ
στων συνθημάτων την ηχώ
και σε ζητώ και σε ζητώ
στων τραγουδιών το "σ’ αγαπώ"
Γκρίζα οθόνη στο μυαλό μου η ζωή
σήμα χαμένο, κάθε όνειρο μου φταίει
σ’ ένα δυάρι, μια για πάντα έχω χαθεί
κι ο, τι έχει μείνει μοναχά για σένα κλαίει
Και σου μιλώ και σου μιλώ
στων συνθημάτων την ηχώ
και σε ζητώ και σε ζητώ
στων τραγουδιών το "σ’ αγαπώ"