Yar gönül bağında bir gonca idin
Gün yüzü görmeden soldurdun beni
Bu sevda uğruna ömrümü yedin
Ne diye boşuna yandırdı beni
Yüreğim titrerdi sana bakarken
Nehirler içinde durgun akarken
Kısık bir ateşte hergün yanarken
Ne diye üfleyip söndürdün beni
Gelecek bahara yetmez nefesim
Sayende bozuldu gönül kafesim
Kesildi soluğum çıkmıyor sesim
Dut yemiş bülbüle döndürdün beni
Beddua etmeye varmıyor dilim
Kirilsin saçını okşayan elim
Sendeki nasıl bir yürekmiş gülüm
Gözünü kırpmadan öldürdün beni
Dieser text wurde 323 mal gelesen.