Ik vermoedde het al een tedje: d'r is iet ni pluis
want '5 avonds na m'n warek zedde gij soems ni thuis.
En as ge dan eind'lijk thuiskomt, zegde 'k was nor e vrindin
of anders nor a moeder, mor in al die leugens trapkik ni meer in.
G'hebt met nen andere te doeng en da weetek mor al te best
mor wa kannek er on verandere, d'r is niks meer da me rest.
G'hebt met nen andere te doeng en da lotte gij soems maarke,
met em hedde gij veel plezier swenst dakkik m'n verdriet
zit te verwaarke, zit te verwaarke!
Zo kwammek oep nen dag is thuis rond ongeveer half vier
en gij wordt wer ni in a kot, ja ge wordt weral oep zwier.
En toen begonnek te denke: ze ligt na met nen anderen in bed
en 't kan kinderachtig klinken, mor 'k heb toen uren on een stuk geblet.
'k Heb a is ne keer gevolgd, gewoon uit nieuwsgierigheid,
ik wou toch wel is weten: waar zitte gij na al dien tijd?
Daardeur zen'k alles te weten gekomen, mor die gast haddek nog nooit gezien
mor a'k die z'n bakkes toen bekeek, dachtek dakkik a toch meer verdieng.
En na weetek dus alles mor 'k zwijgkik als een graf
want 'tgeen da ge mij aandoe beschouwkik als mijn straf.
'k Had meer tijd vrij moete maken veur met a is weg te gaan
mor d'r is het helaas te laat veur, ja veur a hemmek veurgoe afgedaan.