Λες κι ο κόσμος χωράει
σε μία πόλη μικρή
που ο καθένας σε ξέρει
και τον ξέρεις κι εσύ,
δεν μπορώ να ξεφύγω
δεν μπορείς να κρυφτείς
λες κι ο κόσμος χωράει
σ’ ένα μέτρο της γης.
Λες κι ο κόσμος ξεχνάει
πως περνά ο καιρός
κι όσοι βρήκανε άκρη
θα `ναι αυτοί διαρκώς,
που θα έχουνε πάντα
κάποια μοίρα καλή
λες κι ο κόσμος γυρνάει
κι είναι αυτοί σταθεροί.
Ρεφρέν ..
Λες να κάνουμε λάθος
να ’ναι ο κόσμος καλός
να αγαπάμε με πάθος
να μην ξέρουμε πως,
λες να φταίμε οι ίδιοι
που πεινάει ο φτωχός
να μην είναι παιχνίδι
τ’ όπλο κι ο σπαραγμός.
Μα δεν κάνουμε λάθος
ούτε φταίμε εμείς
που δεν έχουμε πάθος
κι αίσθηση της ντροπής,
όλα είναι φτιαγμένα
από τη φύση για μας
για τους άλλους,
τους άλλους .
Τι μας νοιάζει εμάς .
Λες κι ο κόσμος χρωστάει
να μη κάνει καλό
δεν γελά, δε μιλάει
ούτε εσύ ούτε εγώ,
σιωπηλοί τριγυρνάμε
σ’ ένα κύκλο κλειστό
λες κι ο κόσμος χρωστάει
και φοβάται για αυτό.
Λες κι ο κόσμος ξεχνάει
πως γυρνά ο τροχός
ότι θα έρθει μια μέρα
να `ναι αυτός ο φτωχός,
κι όσοι ζουν στο σκοτάδι
θα `ναι τότε στο φως
λες κι ο κόσμος ξεχνάει
πως δεν είναι θεός.