Πήρα τους δρόμους κι ήρθα πάλι εδώ
να σου μιλήσω και να λίγο να σε δω
βγήκα με φίλους να σε ξεπεράσω μα είναι αδύνατον να σε ξεχάσω
και η καρδιά τα βήματά μου φέρνει πάλι εδώ
Και πάλι μόνος μου θα μεινω
θα πονάω και θα πίνω
και θα σκέφτομαι για σένα
ότι ήσουνα ένα ψέμα
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες για άλλη μια φορά
να κλαίω και να βασανίζομαι
και να γελάει η γειτονιά
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες και πάω να τρελαθώ
απ’ το πιοτό εγώ να καίγομαι
και να πεθαίνω απ’ τον καημό
Ήρθες κοντά μου και μου είπες σ’ αγαπώ
να το πιστέψω θέλω κι όμως δεν μπορώ
νιώθω τα χέρια σου να μ’ αγκαλιάζουν και τα δυο μάτια σου να με κοιτάζουν
μα τι κρίμα ήταν όνειρο τρελό
Και πάλι μόνος μου θα μεινω
θα πονάω και θα πίνω
και θα σκέφτομαι για σένα
ότι ήσουνα ένα ψέμα
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες για άλλη μια φορά
να κλαίω και να βασανίζομαι
και να γελάει η γειτονιά
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες και πάω να τρελαθώ
απ’ το πιοτό εγώ να καίγομαι
και να πεθαίνω απ’ τον καημό