Bij mijn vrouw ben ik een keertje weggelopen
Uit de doordeweekse sleur van het gezin
Ik zei:"Ik ga even sigaretten kopen."
En bleef toen een maand of twee bij mijn vriendin
Een studente jong en mooi, het was een snoesje
Ze woonde op een kamer in de stad
En ze wilde steeds romantisch met me douchen
Maar die romantiek had ik allang gehad
Verder moest ik hele nachten met haar praten
Of met haar lopen langs het Bloemendaalse strand
Maar ik kreeg al heel gauw in de gaten
Ik had dit al een keertje bij de hand
En elke dag kreeg ik een ontbijtje
Waarbij ze zei:"Onze liefde is zo echt."
Ik keek dan wat vertwijfeld naar m'n eitje
En dacht:"Oh, ik heb dit al zo vaak gezegd."
Verder moest ik steeds zo derdewerelds eten
Er stond steeds weer iets uitheems op 't menu
Ik zat al die knoflook en pepers uit te zweten
En verlangde zo naar doppertjes en jus
Ik moest ook nog mee naar donkerbruine kroegen
Of naar een of ander studentenfeest
Waar ze stuk voor stuk in volgorde aan me vroegen
Of ik al naar Freek de Jonge was geweest
We hadden weer een avond zitten discussiëren
En weer een of ander isme opgelost
Toen ik 't tijd vond om maar weer te deserteren
En ik zei:"Ik moet nog even naar de post."
Alleen die brief is bij haar terug gekomen
En ik ben weer gewoon naar huis gegaan
Hoewel ik wel een omweg heb genomen
En wat onzeker bij mijn voordeur heb gestaan
En mijn vrouw was allerminst verbijsterd
Wat dat betreft is het een fraaie schat
Mijn afwezigheid die had haar niet geteisterd
Ze vroeg alleen of ik mijn sigaretten had
Daarop had ik geen zinnig woord te zeggen
Waarom had zij geen woede opgekropt
En zonder verder iets nog uit te leggen
Zei ik dat ik met roken was gestopt