Gökyüzü maviydi siyaha dönmüş ay çoktan kaybolmuş güneş küçülmüş
Duvarlar gözlerim gibi nemlenmiş aglarken gülmeyi unuttum gitti
Geçmiyor içerde zaman geçmiyor bir günün üstüne
Günlerdevrilmiyor
Ziyaret desen kimsem gelmiyor kaç yıldır burdayım saymadım gitti
Sararmış mektuplar hiç okunmuyor sigaram o eski tadı vermiyor
Ziyaret deseler kimsem gelmiyor kaç yıldır burdayım saymadım
Gitti
Nekadar davacı olsam kaderden zaten bundan sonra hayır yok
Benden
Bildigim bir şey var oda ölmeden dört duvar içinde kayboldum
Gitti
Dieser text wurde 1820 mal gelesen.