Gözümden akan iki damla yaş
Biri, kalbimdeki yangına..
Diğeri, mısralarımda kağıdıma...
Korku dolu sayfalar her mısrada adın
Aşkın, acın
Kırık bir kalbin hikayesi
Yalnız bir aşkın sessiz çığlığı
Baş rolde bir kalp ve avunduğu yalnızlığı
Yazdığım ilk şiir bu
Çektiğim ilk acı
Yaktığım ilk ateş
Söndüğüm ilk an
Sahip olduğum tek can bırakıp giderken
Ardından dökülen yaşlarla son buldu
Geride yarım bir hayat
Küllenmeye yüz tutmuş bir sevda kaldı
O sevda (o sevda) bir yangındı
Yaktın yıktın
Kor oldu çektin gittin
Kül oldu ve şimdi bir mum ardındaki rüzgarla savruldu
Kayboldu sensizliğe ağlarken
Yalnızlık kaderim, kaderim oldu
Hançerdi
Yüreğimde zehirdi
Geceler hep sensizdi, çaresizdi
Kayboldu sensizliğe ağlarken
Yalnızlık kaderim, kaderim oldu
Gün geldi yeniden doğdu
Anladı ki yalan dolan aşk deil sözlerdi
Bir kalp çıkardı ürkekçe yalan değmemiş
Yeni bir hayata ilk adımını atmıştı
Yaşadıklarını unutmaya çalışırken
Onun getirdiği son yeni bir hayatın başlangıcıydı
Ve herşey için çok geçti yeter artık !
O sevda bir yangındı
Hani bir sevda vardı dillere destan
Hani bir adam vardı kalbinde sevdan olan
Ne sevda kaldı ne o adam yeni bir hayat
Ve sen yoksun
Kayboldu sensizliğe ağlarken
Yalnızlık kaderim, kaderim oldu
Hançerdi
Yüreğimde zehirdi
Geceler hep sensizdi, çaresizdi
Kayboldu sensizliğe ağlarken
Yalnızlık kaderim, kaderim oldu
Yaktın yıktın
Kor oldu çektin gittin
Kül oldu ve şimdi bir mum ardındaki rüzgarla savruldu
Kayboldu sensizliğe ağlarken
Yalnızlık kaderim, kaderim oldu
Hançerdi
Yüreğimde zehirdi
Geceler hep sensizdi, çaresizdi