Gölge | 1.Verse
Gecem yoksun uykudan bir hayli yorgunum
Muhabbetim kendimle ve sırra kadem son durum
Karışıklık mapusunda ebediyen mi tutukluyum?
Hürriyetini istiyor bileklerimden avucum
Bir kör gördüm dalgınlıkla memat yolunu gözleyen
Sol omzunda arş yüklü, sağında kitap amelden
Derdi ahir, hali vahim, simasıyla yürek delen
Bir iblis üçgeninde yanıp tutuşur acizlikten
İfrit ruhlar ! neydi canıma kastınız
peçesi sökük kuşkularla gün batımı uyandınız
şafağa kadar ızdırap, infasınız yargısız
sabır kalbe kenetliyken şeytan dahi faydasız
yaşama sebebi olamaz ki bi insanın çileleri
ve geceme demir atmış olan günahların melekleri
ölümü sayıklar her adım, kimsesiz bir tebessümle
Asıl olan ölümdür gerisi sade hikaye...
Nakarat x2
İhsan eyle ve gölgemi seyret
seyre dalan gözlere huzur saçar manzaram
fani bir bedene ömür servet
her nefes aldığında eksilecek kesenden !
Esed | 2. Verse
tut bakalım elimi, çekip sök al derdi içimden
derdin oğlu sercash esedi ölüm belki temizler
günahlarım dizime bağ vurur göründü cehennem
ateş değmedende yakabilir ve bedeni pert eder
dedim sana bu adam felaket ön ayak elçisi
belkide bir zebaniyim cehennemin bekçisi
delirmişim hiphop kara günümde güneş belirtisi
tek misin bu yolda cesur yürek olupta gelirmisin
çelişkiler beynimizde fırtınanın habercisi
etrafımda dönüp duran dolaplardan habersizim
kendi yolunu kendi çizen nankör insan kader desin
bu halimiz şeytan için galibiyet sevinci
elimde günah dolmuş defterimle başbaşayım
azrail enselemiş dünya başıma yıkık bayım
kaçışmak çaresizce acizliğin danisgası
ölüm bedeni aciz eder bunada kimse şaşırmasın
Nakarat x4
İhsan eyle ve gölgemi seyret
seyre dalan gözlere huzur saçar manzaram
fani bir bedene ömür servet
her nefes aldığında eksilecek kesenden !