Öyle çok iz kaldı
Bende yerin dolamaz
Nakış nakış tadın her kadehimde
Bu da mı delil olamaz?
Ama ben sazları sana yaparım
Çarmıha çıplak aşkı çakarım
Dokununca hissederse
Ya ağlarsa acı çekerse
Ama ben öyküleri sana yazarım
Heykel yapıp ona ruh katarım
Dokununca hissederse, ya ağlarsa beni severse
Kadın kadın kadın
Sen İstanbul musun nesin
Adın adın adın
Bu diye mi yoksun hep özlemsin
Kadın kadın kadın