Εκεί που τέλειωνε του έρωτα το χρώμα
Και ανταμώναμε το χρόνο το σκληρό
Και έμοιαζε ψεύτικο χρυσάφι από χώμα
Ότι κι αν χτίζαμε μαζί τόσο καιρό
Τότε σ’ αγκάλιασα
Σφιχτά σε κράτησα
Γλυκά σε φίλησα
Και δε σε άφησα
Γλυκό φθινόπωρο που έρχεται κοντά μας
Γλυκός σαν μέλι ο χειμώνας ο βαρύς
Σαν καραβάκι φωτισμένο η φωλιά μας
Τώρα που γύρισα και ήρθες να με βρεις
Τότε μ’ αγκάλιασες
Σφιχτά με κράτησες
Γλυκά με φίλησες
Και δε με άφησες
Dieser text wurde 276 mal gelesen.