Ο Χάρος ελουζότανε
αποβραδίς στ’ αστέρια
μήτε φωτιά φοβότανε
μήτε σταυρό στα χέρια.
Και σαν εκαλολούστηκε
και σαν εκαλοντύθη
για την δουλειά του κίνησε,
στο διάβα του `κοιμήθη.
Μη τον ακούς μη του μιλάς
μόν’ να τον προσπεράσεις
έχει τα κέφια του απ’ εχθές
και στη δουλειά λείπεο ο σεφτές.
Ο Χάρος εξαπόστενε
πουρνό πουρνό στα δάση
τον παραγιό του απόστελνε
το θέρισμα μη χάσει.
Οι κοπελιές τραγούδαγαν
πικρό ψωμί με ιδρώτα
κι ο παραγιός απάντησε
κυρά ζωή σαν πρώτα.
Μη τον ακούς μη του μιλάς
μόν’ να τον προσπεράσεις
έχεις στα χέρια σου ίδρωτα
και στη δουλειά μεράκι.
Dieser text wurde 284 mal gelesen.