Τα τραγούδια πάν’ να κοιμηθούν
σε παλιά ευήνεμα κρεβάτια
κι έχουν οι καρδιές να θυμηθούν
όσα ονειρεύτηκαν τα μάτια.
Πλοίο σε ομίχλη πρωινή
η φωτογραφία στο καδράκι
από μιαν αγάπη μακρινή
που `φαγε του χρόνου το σαράκι.
Κίτρινα σημάδια στα χαρτιά
φύλλα τρυπημένα από τσιγάρο
μα κανείς δεν είδε τον φονιά
ούτε και τον χρόνο τον κουρσάρο.
Dieser text wurde 298 mal gelesen.