Εσύ μοιράζεις τόσα χρόνια τα φιλιά
σαν τα χαρτιά που λεν το μέλλον μα είναι ψέμα-
κι όλα τ’ αγόρια σε κοιτούν στη γειτονιά
ώσπου οι μανάδες τους σκεπάζουνε το βλέμμα
Αγία και τρελή
μ’ ένα ζεστό κορμί
και βλέμμα πράσινη φωτιά
βλέμμα-αράχνη που τραβά
όλα τ’ ανύποπτα παιδιά
και τα πλανεύει
τα προσκυνά
Εσύ μοιράζεις το σκοτάδι και το φως
μες στο κρεβάτι σου που ζει στην καταιγίδα
μα στην αγάπη όποιος μπει από μικρός
μαθαίνει γλύκα και καημός πως είναι ίδια