Το άσπρο μου πουκάμισο δεν ξέρει να μιλάει
μόνο να σπάει τα κουμπιά, να σιγοτραγουδάει,
να στέλνει ανάσες στο Θεό μ’ ένα ζεϊμπέκικο σκοπό
το άσπρο μου πουκάμισο απόψε δε μου πάει.
θα βγάλω το πουκάμισο και στη φωτιά θα πέσω
και πριν ολόκληρος καώ εσένα θα φορέσω
για να `σαι δίπλα που θα βγει απ’ την αγάπη μια κραυγή
κι όλα που σου χαράμισα να σου τα συγχωρέσω.
Το άσπρο μου πουκάμισο φωτίζει την ψυχή μου
μ’ ένα σημάδι στο γιακά σαν να `σουνα μαζί μου,
φωτιά θα βάλω στο χορό να κάνω πίσω δεν μπορώ
στο άσπρο μου πουκάμισο απλώνω τη ζωή μου.
θα βγάλω το πουκάμισο και στη φωτιά θα πέσω
και πριν ολόκληρος καώ εσένα θα φορέσω
για να `σαι δίπλα που θα βγει απ’ την αγάπη μια κραυγή
κι όλα που σου χαράμισα να σου τα συγχωρέσω.