Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ,
δεν έχεις τίποτα, μα τίποτα δικό της,
για κείνη ήμουν ο Θεός και τ’ όνειρό της
κι ήταν για μένα η ζωή μου η μισή.
Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ.
Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ,
αυτή θα πέθαινε αντί να με πληγώσει,
ήρθε κοντά μου, τη ψυχή της να μου δώσει,
ήρθε να πιούμε της αγάπης το κρασί.
Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ.
Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ,
δε θα κατέβαινε εκείνη τόσο κάτω,
ήταν γλυκόλογα το στόμα της γεμάτο
κι είσαι ένα πλάσμα που τα πάντα τα μισεί.
Αυτή που αγάπησα εγώ δεν είσαι εσύ.