Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρο μου
πως ζούσα σ’ άλλη εποχή
κι ένα χαρέμι είχα δικό μου
στη μακρινή Ανατολή.
Μες στη φλόγα της ερήμου
κάτω απ’ την αστροφεγγιά
μια θεά ήρθε του Νείλου
που τη ‘λεγαν Ίνσαλα.
Ίνσαλα, Ίνσαλα,
Ίνσαλα, Ίνσαλα
Είχε στα μάτια της τ’ αστέρια
και στα μαλλιά της γιασεμιά,
του έρωτα βέλη είχε στα χέρια
για να καρφώσει μια καρδιά.
Μες σ’ αρώματα και χάδια
μουσικές εξωτικές
ήταν όμορφα τα βράδια
οπτασίες μαγικές.
Ίνσαλα, Ίνσαλα,
Ίνσαλα, Ίνσαλα
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρο μου
πως ζούσα σ’ άλλη εποχή
κι ένα χαρέμι είχα δικό μου
στη μακρινή Ανατολή.
Θα ‘θελα να μην ξυπνούσα
ν’ αντικρίσω τα παλιά
και παντοτινά να ζούσα
στ’ όνειρο με την Ίνσαλα
Ίνσαλα, Ίνσαλα,
Ίνσαλα, Ίνσαλα