Ήλιε μου σαν εξώμεινες στση δύσης την αγκάλη
ξημέρωμα στα μάθια μου μπλιο ντου δε θα προβάλλει
Στσι στράτες των ονείρων μου το δάκρυ μου στεγνώνω
γιατί προβέρνεις ήλιε μου και σ’ αποκαμαρώνω
Μόνο το όνειρο μπορεί να συγκριθεί μαζί σου
να γίνει τόσο όμορφο να πάρει τη μορφή σου
Dieser text wurde 314 mal gelesen.