Πείσματα μου κάνεις και δεν έρχεσαι
πως πονώ για σένα δε το σκέφτεσαι
Κι’ όλο βαλαντώνουν τα ματάκια σου
λέξη δε μου λένε τα χειλάκια σου
Έλα έλα τώρα να μονοιάσουμε
πίκρες και χαρές να τα μοιράσουμε
Έλα κι’ άσ’ τα ψεύτικα τα κλάματα
χώρια μη μας βρούνε τα χαράματα
Άσε πια το πείσμα το γινάτι σου
κάνε τόπο να ‘μπω στο κρεβάτι σου
Να ‘μαι στο κορμί το σεντονάκι σου
σ’ όλη τη ζωή το συντροφάκι σου
Dieser text wurde 321 mal gelesen.