Με τον Πολικό Αστέρα και με πρίμο τον αγέρα
Σάββατο μπαρκάραμε.
Μια ζωή με δίχως φάρο τον γελάσαμε τον Χάρο
άιντε και σαλπάραμε.
Και ο ήλιος βασιλεύει κάθε μέρα ταξιδεύει
με παλιό φυλλάδιο.
Τα φεγγάρια μεθυσμένα χρόνια μου ξενιτεμένα
με τ’ αυτί στο ράδιο.
Το κρασί με την κανάτα κι όλα τα μαντολινάτα
σου `φερα απ’ τη Ζάκυνθο.
Κι όταν πέσαμε στο χώμα βρήκα στο γλυκό σου στόμα
γιασεμί κι υάκινθο.
Κίρκη μου και Λαιστρυγόνα, Παναγιά μου και Γοργόνα
έχω πόνο αιώνιο.
Μες στα μάτια στο Αιγαίο μέθυσα και πάλι κλαίω
μ’ ένα δάκρυ Ιόνιο.
Dieser text wurde 329 mal gelesen.