Είναι ένα ξυλιασμένο πτώμα με τις φλέβες τρυπημένες
Είναι η ζωή διπλωμένη στα δύο, ζητώντας άδικα διέξοδο
Είναι η ζωγραφιά της απελπισίας και αποπάνω της τα γκλόμπ
Είναι η ανταλλαγή χρηματών, δόσης, πίσω από "ένδοξα" πηλίκια
Είναι η κραυγή για ζωή, στην πύλη του ψυχειατρείου
Είναι μόνο μούχλα στο υπόγειο, κι ο "εγληματίας" τοξικομανής
Είναι μάτια ψυχρά, χωρίς νόημα, καρφωμένα στο άδειο ταβάνι
Είναι η πεταμένη στα σκουπίδια ψυχή, που μάταια γυρεύει απάντηση
'Ηταν ένα ακόμη αποτέλεσμα της άγνοιάς σας
και μια ακόμα αδικοχαμένη ζωή
'Ηταν μια ακόμα είδηση για τις εφημερίδες ΣΑΣ
που τόσο γρήγορα θα ξεχαστεί.
Ψυχρές τοξίνες μες στα μυαλά σας
Ψυχρές τοξίνες στα όνειρά σας
Ψυχρές τοξίνες για το θάνατο σας
Ψυχρές τοξίνες δώρο από το κράτος σας
Κάποιος άνθρωπος πεθαίνει μόνος
οι κραυγές του δεν φτάνουν στα αυτιά σου
δεν αντέχουν όλοι τον πόνο
ο πόνος σκοτώνει την λογική, παραλύει τα ένστικτα .
Και σαν λυτρωτής, φτάνει ο Θάνατος
για να στήσει το σκηνικό της φθοράς
για να ρίξει την αυλαία με μιας.
Αδιαφορείς, γιατί δεν καταλαβαίνεις,
ρίξε όμως μια ματιά σ` εκείνο το υπόγειο,
ο τοίχος γράφει:
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, ΒΑΡΕΘΗΚΑ, ΑΗΔΙΑΣΑ...