Tek başıma kalabalık mıyım? gürültüm bass’lı tiz’li…
Bazen yazdıklarım fazlasıyla kastı sizi.
Fazla renkli hayatımda daraldım ben öyle esti,
Çıktım geldim var mı sorun? yoktur tabi…
N`oldu korktun abi? bu kardeşin yorgun hayli.
Yaşımdan büyük kalbi taşıyom ben , korkma abi.
Yaşıyom bitkin halim, bak savaşım bitti abi.
Yaşım kardeşinse, düşüncemdir senin abin.
Benden geçti abi bak elimde tesbihim,
Üniversite kampüsünde sallıyom bak o biçim.
Cezaevlerinde sallayanda kardeşindi.
Onca gencin hayatını siktin abi, n`aptın abi?
Kenar mahalle kültürü bi çok toplumu ürkütüp,
Uzaklaştırmıştır kendinden soyutlar üzgünüz.
Soyutça üzgünüz aslında küskünüz hayata,
Bazen düşkünüz ya sonra, maddeyle gülmüşüz…
Şeklen düzgünüz de yorgun türkümüz ne varsa,
Sahte öykünüzden esinlenen onca insan…
Şimdi çizgisini kaybetmiştir kanla yıkan
Beslemişiz koynumuzda bunca sene onca yılan
Sormayın bak!
Hatırlamak çok zor şimdi hafızamda grev yaptılar, kanımdan çaldılar…
Tüm algılar kapandıkça onlar yalnız kaldılar,
Abi gidelim burdan… olmaz diyip kaçtılar.
Hiç kimseye hizmet etmek istemediğimdendir belki de parasız kalışlarım, alışmadım emir almaya. Abi de kardeş de benim, hizmetimde kendime.
Yüz tutarım yokuşlara!
Yaratıcı olmak her branşta yarar sağlıycaktır, karartıcak olan dünyama olmayanı varsaymak mı? Bence abi olmak hiçbirine yakışmadı. Fiyakalı bi gençlik için maneviyat teferruattır.
Görüşürüz abi!