Με ένα μπουκέτο όνειρα
και μια καρδιά κομμάτια
πατούσα στα λασπόνερα,
πατούσα μες τα αγκάθια.
Πόσο μικρός ο κόσμος σου,
γιατί να τραγουδήσω;
Για πια ταξίδια να σου πω,
γιατί να σου μιλήσω.
Ταξίδεψα μες τη βροχή,
ταξίδεψα στη νύχτα
χωρίς κατάρτια και κουπιά
στην αγκαλιά σου βγήκα.
Άλλα περίμενα να βρω
και άλλα στο δρόμο βρήκα.
Αλλιώς σκεφτόμουνα μικρός
κι άλλος στο τέλος βγήκα.
Τα όνειρα κοστίζουνε,
το αίμα μας μεθάνε,
έρχονται, φεύγουν, χάνονται,
πάλι σε μας γυρνάνε.
Ταξίδεψα μες τη βροχή,
ταξίδεψα στη νύχτα
χωρίς κατάρτια και κουπιά
στην αγκαλιά σου βγήκα.
Dieser text wurde 297 mal gelesen.