Στο δρόμο με σταμάτησες
να φύγω δε με άφησες
κάτσε να κεράσω έναν καφέ
Μου λες πως την παράτησες
μα σίγουρα την πάτησες
και μη μου πεις πως είμαι ντεμοντέ
Κανένας, δε σου φταίει κανένας
αν δεν είσαι ο ένας
ο ένας κι ο μοναδικός
Το μάγκα μου παράστησες
και τα τρελά σου άρχισες
πως τάχα δεν περνάνε όλα αυτά
Τι πλάκα που έχουν οι άνθρωποι
όταν το παίζουν άτρωτοι
και τρώγονται από μέσα τους κρυφά
Δεν είναι αυτή που σε παιδεύει
δεν είναι αυτή που σε νικά
η εξυπνάδα σε μπερδεύει
και σε φτωχαίνει η τσιγκουνιά
Dieser text wurde 301 mal gelesen.