Takvimler saatler durdular odamda
Kahreden ayrılık felaket akşamında
Günlerdir aklım başımda değil
Düğümlenip kaldın dudaklarımda
Kaç kez uzandı ellerim telefona
Vazgeçtim hep son anda
Sadece duymayı istedim sesini
Kimbilir belki de bekliyordun beni
Dieser text wurde 863 mal gelesen.