Kadın sesin değil duyduklarım elimde mi
Ben giderken bıraktığım fotoğraflar yerinde mi
Söylesene kaldırıpta bir ateşle yaktığını
Her seferde uğraşırım olmasın lan delirmeyim
Deli miyim neyim ben fırtınalar değilken
İnsanların yıktığı lan boş harabe evim ben
Eğilmem düşsemde sırtımı yere gelmez benim
Yüzüm yerde utanmadım düşürdüler gidenler
Frenleyip hayatımı boyun halat bulur mu lan
Anlatında dinleyim nasıl durcam kudurmadan
Bebeğimsin derdin ama gittin uyutmadan
Şimdilerse ruh gibiyim dünyadan soyutlanan
Samıtlarım senliği senin gönül şenliğin
Gitmesinler bitti artık gelme lütfen sevdiğim
Dolu dizgin yaşıyorduk şimdiyse bomboş
Hayatımı sıktın attın ışıkları hep loş
Karartılar gökyüzümü güneşimin ruhu yok
Yatağıma uzandım ama bana uyku yok
Yoklarımı saycak olsam derler ki napıyon
Abi ruhum aç benim ama aşka tok
Sorsunlar bi de bana yaşamak mı ölmek mi
Yaşarkan ölmeyi yaşayanlar görcek mi
Yoksa ayağa kalkıp bir daha düşecek mi
Hayatıyla oynanmış kelebekler küsecek mi
Masumiyet yüzde değil geçmişime kafa tuttum
Seçmişiz biz saflığı ki getirsinler yalan yuttum
Söylesinler kan kustum baktığımda göz puslu
Ağzım ağız değil lan sözlerimin musluğu
Küstüm artık yaşamıma engelleri aşamadan
Savaştayım vuruldum ilerlenmez koşamadan
Kalktım vede gördüm onu aldırmadan sancılara
Delirmişim lan ben mutluluğumu saçamadan