Κουράστηκα να κλαίω, δεν αντέχω πια
τη θύμησή σου να `χω καρφί μεσ’ στην καρδιά,
για να με τιμωρήσεις ακόμα πιο σκληρά
μ’ αφήνεις αναμνήσεις, ενθύμια παλιά.
Βάλτε φωτιά και κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα,
τα δώρα που μου χάρισε για να πονώ μου τ’ άφησε,
κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα για να ξεχάσω,
κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα να ησυχάσω.
Ποιο δρόμο να διαλέξω για να ξεχάσω πια
εσένα που μ’ ανάβεις στα στήθεια μου φωτιά,
για να με τιμωρήσεις ακόμα πιο σκληρά
μ’ αφήνεις αναμνήσεις, ενθύμια παλιά.
Βάλτε φωτιά και κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα,
τα δώρα που μου χάρισε για να πονώ μου τ’ άφησε,
κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα για να ξεχάσω,
κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα να ησυχάσω.