Çehre gülümsemeyi sahtelerden aldı
Dayan, hayat zan ederse hakkı
Belki gömüldüğümü zannederse aklın
Hâli sorma, hatır kahvelerde kalsın
Yoktun işte sorma deyimi
Kafamı ütüle, bu kez yolma beyini
Çünkü sevgi yaşken, büyük yollar eğilir
Gülüm; kusura bakma çünkü orada değilim
Simgeliyo mu yüz hatlarım sabır taşmadığını
Birden hatırlıyorum az buz olsa yazın başlarını
Zaten unutmam ki derin acıyla Kasım taşladığımı
Gerçek olan buysa var mı önemi nasıl başladığımın?
Kapındadır; özlemimin demetleri
Almadın ya, o yüzden ben özverimi denetledim
Durma yak ki tutuşsun, sözlerimin etekleri
Bi kez bak ki uyusun, gözlerimin bebekleri
Eğme başı severken de sarana yasla derim
Donar kalırım, saran ayazsa beni
Al şu an da girdim işte sanata kazma, demir
Çünkü derdim yetiyo bana, sana da fazla gelir
Kırılabilir kalbim öyle bi linç aldı mı
Gül ve bakışlar da süslesin o bilim çarkını
Ben ki seni teninden kıskanırım bilir şarkımız
Fazlasıyla üstündesin bilinçaltımın
Nakarat x2:
Sonumu yorgun argın özlemimde bıraktım
Bu çöl benim ve sen bi damla serap kadar ıraktık
Ölüme sır attım ki geçilmeyen sırâttın
Girdim aşkın işçiliğine gözyaşım da çıraktır
Hayat renkli ise kararmak da bizim mi?
Hayat rengim, daralmakta kilitli
Hayat renksiz, tadanlarsa bilirmiş
Kanıma işliyorsun damarlardan izinsiz
Sevgi öğrenilir, alna yazılmaz
Sevgi öğretilir, anlar akılda
Sevgi toprağımda ahmak adımlar
Seni de bırakıyorum, amma tadında
Keşke görsen adam neler yalvarıyo
Kadere dönüp diyorum acımasızca keder saçmalıyo
Ruhum daralmakta yavaştan bu beden yaşlanıyo
Sözün bittiği bi yer burası şimdi neden başlamıyoz?
Kabullenemez oldu kalem son aruzda bunu
İlla düşünmek mi gerek tek de çok mapusta durup
Yaydan fırlamışsa ok yan, us mu durur?
Gözlerine hapsedilmiş okyanustu huzur
Şimdi bunlarıysa yaram hızla yazdı
Emanetiz bize haramız da yalnız
Bir lütuftu hayatında parasızla dansın
Güzel olan her ne varsa aramızda kalsın
Neleri göstericek gidilmemiş şu yarın
Sevginin de terzisiyim biçilmemiş duvağının
Nam salanlar istiyorsa biçimlesin bu anı
Allah yukarda ve içindesin duamın
Nakarat x3:
Sonumu yorgun argın özlemimde bıraktım
Bu çöl benim ve sen bi damla serap kadar ıraktık
Ölüme sır attım ki geçilmeyen sırâttın
Girdim aşkın işçiliğine gözyaşım da çıraktır