Σώπα και μέτρα, γίνε μια πέτρα που τη σπάει ο χρόνος
Κοίτα τι είδα κι αυτή η κηλίδα είναι κόκκινος πόνος
Κοίτα τι είδα κι η λέξη πατρίδα χάρτινη ημέρα
Φρέναρε φως μου εδώ είμαι του κόσμου που ψάχνει πατέρα
Κι από δω κι από `κει ένας φόβος αρκεί τη βρώμια του νεκρού μας αντίο
Μετανάστες και εχθροί στη φωτιά που θα `ρθει να ζεστάνει τους φίλους του κρύου
Άνοιξε κλείσε το αίνιγμα λύσε προχώρα από τώρα στα τρία
Σπάσε το νήμα κι αν είσαι το θύμα θα νιώσω τα χνώτα σου κρύα
Μια ανθρωπότητα δίχως ταυτότητα στο τμήμα όλη τη νύχτα
Φαμφάρες κηδείες και ροζ αηδίες σημάδια για μια χαρτορίχτρα
Κι από δω κι από `κει ένας φόβος αρκεί τη βρώμια του νεκρού μας αντίο
Μετανάστες και εχθροί στη φωτιά που θα `ρθει να ζεστάνει τους φίλους του κρύου