Χάδι που φέρνει τ`όνειρο,
λόγια που τα`πε η ζάλη
κι όρκο που`κανε ο φόβος μου
ποτέ δε θα σου δώσω.
Γιατί είμαι δέντρο απότιστο,
είμαι ξερό χωράφι
και σύννεφο χωρίς βροχή
και πάει η αγάπη στράφι.
Μα σε λιμάνι μάτια μου
ποτέ μου δεν θ`αράξω,
γιατί δεν έχω άγκυρες
και ξέρω δε θ`αλλάξω.
Γιατί είμαι δέντρο απότιστο,
είμαι ξερό χωράφι
και σύννεφο χωρίς βροχή
και πάει η αγάπη στράφι.
Εγώ στις φλόγες περπατώ
και στη γαλήνη τρέχω
και μη ζητάς να σ`ορκιστώ
γιατί θεό δεν έχω.
Dieser text wurde 331 mal gelesen.