Hayat kısa falan değil belki de
Tıkılı kalmaktır geçmişe
Boş verip her şeyi baştan başlamak mı?
Yada baştan sona hiç sarmasak mı?
Bizi bozan hani hep duygulardı?
Ben bunca yıl boşa mı duygulandım
Şaka değil kabusla uykulandım
Affedip herkesi suçlu sandım
Hadi bir dilek tutalım haftalarca
Olmasa da sarılırız arkadaşça
Kavgaya gerek yok aynalarla
Damla olup üstüme gel dalgalarla
Yolum uzunda varırım akşama
Bazen İstanbul gibi taşla kavgam
Şimdi olduğundan çok saçmala
Çünkü bir gecenin sabahına kalkmayacağım asla
Özlüyorum bu sefer sözden değil kalpten geliyor
Diye söylüyorum bir etkisi yok belki de bana dönmüyorsun
Yine özlüyorum bu sefer ellerini kaçırıyorsun
Diye görmüyordum ya şimdi kimleri ben gibi seviyorsun
Kim bilir kaç kere? kaç kere baştan
Başlayıpta almıştım alttan
Kaybedip kendimi bulamadım da
Sana geldim önemseyip aramadın da
Beklediğim huzura kavuşmak mı?
Yada ölüp bir cennette buluşmak mı?
Karala bu defteri buruştu artık
Gözaltlarımda uyuştu azcık
Yine yaz, yine yaz dedi aklım
Susamıycam yine kaybedip aklı
Boş verip her şeyi kalmışım haklı
Yaşamazdım olmasaydı farklı
Yetişemezsen eğer kaçar gider
Önüne serilse de tüm galaksiler
Hayatımda çok hay aksiler,
Var hayat uzunda ömür biter
Özlüyorum bu sefer sözden değil kalpten geliyor
Diye söylüyorum bir etkisi yok belki de bana dönmüyorsun
Yine özlüyorum bu sefer ellerini kaçırıyorsun
Diye görmüyordum ya şimdi kimleri ben gibi seviyorsun