Det kom ein bondemann ridande til by’n
Det var trudd at han skulle på fylla
For han fant fram ein pung med ein masse masse gryn
Slang på disken, han skulle på fylla.
Hovmester’n hilse, han kjente ham igjen
Og han så at han skulle på fylla
For hans sorg gikk djupar’enn hos alle andre menn
Så nå skulle han fara på fylla.
Borte ved disken fortalt’han om sitt liv
Og han drakk for han var jo på fylla
Om gard og rikdom og sin høyt elskade viv
Og så tømte’han sitt ølglass på fylla.
Etter det femte ble ølet altfor svakt
Så han la ut for god vin på fylla
Og flaska vart åpna og bonden heva glass
Han var glad for å være på fylla.
Hei, skål!
Borte ved peisen der satt det og ein mann
Som også var ute på fylla
Og han gikk bort til bonden og spurt’om det gikk an
Om dei samman sku’ skåle på fylla.
Dei drakk og dei lo og dei skålte og dei sang
Og vin blei til brennvin på fylla
Og fulle dei blei, meir enn nokon annan gang
To glade karar på fylla.
Mannen bestemte seg for at det var nok,
Så bonden vart einsam på fylla.
Han tenkte på kona og alt dei hadde gjort
Og så brast han i gråt ut på fylla.
Han hadde ei hustru, han har ho ikkje meir.
No vart enkemannen på fylla.
Han lå og gret, men no gret han ikkje meir
Og ei går han meire på fylla.