Ασ’ το, θα βρω και θ’ αγαπήσω
ασ το, μη θες να σ’ απαντήσω
πότε και πώς, μαύρο το φως,
πάρ’ το πίσω.
Ασ το πια, μου το χάλασες
κι αν το θες, δε φταις,
ήμουν απ’ αυτές
που τις διώχνουνε ως κι οι θάλασσες.
Ασ το, χαρας το καρδιοχτύπι,
ασ’ το, με μάραναν οι κήποι,
μη ψάχνεις πώς, μαύρο το φως,
να μου λείπει.
Ασ’ το πια, μου το χάλασες,
κι αν το θες, δε φταις,
ήμουν απ’ αυτές
που διώχνουν ως κι οι θάλασσες.
Ασ’ το πια.