Το δράμα το δικό μου
διάσπαση του ατόμου
εσύ έχεις την καρδιά μου
κι εγώ τη μοναξιά μου
Το δράμα το δικό μου
διάσπαση του ατόμου
ζω μια ζωή που τρέχει
με μια καρδιά που αντέχει
Δεν περνάει η ώρα, κατηφόρα
όλη η ζωή μου η αντοχή μου
και στη σκέψη πάνω οτι σε χάνω χάνομαι
Μ’έκοψες στα δύο παραλύω
όλα στα’χω δώσει αγάπη τόση
σε διπλό σεντόνι τη μοναξιά αισθάνομαι
Το μαρτύριο αυτό δεν αντέχω
πώς να σου το πω
Το δράμα το δικό μου
διάσπαση του ατόμου
εσύ έχεις την καρδιά μου
κι εγώ τη μοναξιά μου
Το δράμα το δικό μου
διάσπαση του ατόμου
ζω μια ζωή που τρέχει
με μια καρδιά που αντέχει
Έχεις ανατρέψει κάθε σκέψη
πίστεψα σε σένα μα ήσουν ψέμα
κάθε μου θυσία δεν είχε αξία χάνομαι
Τώρα διχασμένη προδομένη
από μια αγάπη που έγινε δάκρυ
σε διπλό σεντόνι τη μοναξιά αισθάνομαι