Παγώνω το χρόνο και σ’ ανταμώνω
στις φλογερές εκείνες βραδιές
που τα κορμιά μας γίνονταν ένα
και οι ανάσες πετούσαν φωτιές.
Θέλω να ζήσω την κάθε στιγμή μας
όσο μπορώ πιο δυνατά
κι αν αμαρτία είναι η ζωή μας
ξεχνάω τα πάντα και ζω μοναχά
Παγώνω το χρόνο και σ’ ανταμώνω
σ’ ένα ταξίδι ερωτικό
κόντρα σε πρέπει και πέρα απ’ το νόμο
σε γαλαξία για μας τους δυο.
Παγώνω το χρόνο και σ’ ανταμώνω
στις συζητήσεις και στις ματιές
στα μονοπάτια που δίχως βήμα
περπατήσαμε ώρες πολλές.
Είναι γεμάτη η κάθε μου σκέψη
από εσένα κι από τα χθες
ν’ αναστηθώ πάλι προσμένω
στου αύριο μέσα τις αγκαλιές.
Dieser text wurde 274 mal gelesen.