Χαράματα βρεθήκαμε τυχαία
μέσα στα στενά της Αθηνάς
με κοίταξες με πάθος
κι εγώ δεν βρήκα λάθος
στον έρωτα σου είπα να κρυφτώ,
πλανήθηκα με ελπίδα
τα μάτια σου όταν είδα
και στο κορμί σου είπα ν’ αφεθώ...
Χάθηκα στα ψεύτικά σου λόγια
πίστεψα πως πάντα θα είσαι εδώ
φτηνό ξενοδοχείο
χαμένοι στο Θησείο
στα κόκκινα σκοτάδια σε ζητώ,
δωμάτιο άνω κάτω
ουίσκι κι άσπρο πάτο
και ξάφνου ένα πελώριο κενό...
Δεύτέρη φορά έξω απ’ το Zonars
φόραγες το κόκκινο παλτό
σου είπα για μια βόλτα
μα έφαγα μια πόρτα
πρόλαβα και σου `πα "σ’ αγαπώ",
κι έφυγες σα σφαίρα
πάει κι αυτή η μέρα
τρέχω να προλάβω το μετρό...