Τώρα που φεύγω έχω τόσα να σου πω
πλάι μου νόμιζες πως ζεις από συνήθεια
κι ενώ μετρούσες τον χαμένο τον καιρό
τώρα η ζήλεια σαν φωτιά σου καίε τα στήθια.
Ε όχι λοιπόν, δεν αξίζεις για μένα
κι αν μου πεις σ’ αγαπώ
πάλι θα `τανε ψέμα.
Ε όχι λοιπόν, δεν αξίζεις για αγάπη
η δική σου καρδιά από μίσος χτυπά,
ν’ αγαπά δεν έχει μάθει.
Πλάι σου ξέχασα γιορτές και Κυριακές
κάθε σου λέξη κι ένας πόνος στη ψυχή μου
κι εσύ που έψαχνες καινούριες αγκαλιές
τώρα που φεύγω λαχταράς να `ρθεις μαζί μου.
Ε όχι λοιπόν, δεν αξίζεις για μένα
κι αν μου πεις σ’ αγαπώ
πάλι θα `τανε ψέμα.
Ε όχι λοιπόν, δεν αξίζεις για αγάπη
η δική σου καρδιά από μίσος χτυπά,
ν’ αγαπά δεν έχει μάθει.