Gittin. Öylece kaldım, ateşin yaktı yüreğimi.
Aldım elime, baktım. Boğaza döktüm küllerini.
Yordun, beni yordun, biliyordun düzenimi.
Bozdun, beni bozdun ve benim bozdun düzenimi.
Gitsem, kendimi atsam, cinayet kalsa üzerime.
Gitsem, bir yere gömsem bulan olur mu bedenimi?
Yordun, beni yordun, biliyordun düzenimi.
Bozdun, beni bozdun ve benim bozdun düzenimi.
Artık hiçbir şey eskisi kadar acı vermiyor sayende.
Şimdi hep içime kapanık sonumu düşünüp duruyorum günlerce.
Ne kaldı ki geriye? Ama işte her şeye rağmen,
Yine de sen, yine de sen, yine de sen...
Aldım başımı gittim. Geride kaldı koca şehir.
"Gitme, kal" deseydin olabilirdim sana esir.
Yordun, beni yordun, biliyordun düzenimi.
Bozdun, beni bozdun ve benim bozdun düzenimi.
Artık hiçbir şey eskisi kadar acı vermiyor sayende.
Şimdi hep içime kapanık sonumu düşünüp duruyorum günlerce.
Ne kaldı ki geriye? Ama işte her şeye rağmen,
Yine de sen, yine de sen, yine de sen...